Regulamin redakcji – kurier|lokalny

REGULAMIN REDAKCJI kurier | lokalny

Rozdział 1
Przepisy Ogólne

Niniejszy regulamin określa szczegółowe zasady pracy redakcji.
Decyzje znaczące dla funkcjonowania czasopisma podejmowane są przez członków redakcji w trakcie jej spotkań.
Redakcja podejmuje znaczące dla funkcjonowania czasopisma decyzję w trakcie spotkań redakcji, które są zwoływane nie rzadziej niż raz na kwartał.
Spotkania i głosowania redakcji mogą być prowadzone w formie zdalnej.
W posiedzeniach redakcji mogą brać udział zaproszeni goście.
Nabór tekstów do portalu odbywa się w trybie ciągłym.
O umieszczeniu artykułu decyduje redaktor naczelny samodzielnie lub w przypadku tematów wielkiej wagi w porozumieniu z redakcją.
W wyjątkowych przypadkach redakcja zastrzega sobie prawo do odstępstw od w/w reguł.
Za artykuły złożone do Redakcji nie wypłaca się honorarium.
Redakcja wprowadza do swoich zasad działalności Kodeks Etyki Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (załącznik nr 1) jako wyznacznik / odnośnik działalności dziennikarskiej.

Rozdział 2

Przepływ tekstu w redakcji

Autor zgłasza tekst w wersji elektronicznej poprzez e-mail Sekretarzowi Redakcji, Redaktorowi Naczelnemu lub Wydawcy.
Po otrzymaniu tekstu weryfikują czy tekst spełnia wymogi formalne (edytorskie).
Za korespondencję z autorami odpowiada osoba otrzymująca tekst. W przypadku niewypełnienia
przez autora formalności Redakcja, na każdym z etapów prac redakcyjnych niezwłocznie prosi autora o uzupełnienie braków.
Po spełnieniu wymogów formalnych tekst jest wgrywany przez Redakcję do systemu informatycznego portalu.
Autor ma 3 dni na uwzględnienie uwag Redakcji. W wyjątkowych sytuacjach Redakcja może skrócić ten termin lub wyrazić zgodę na wydłużenie tego terminu.
O przydzieleniu artykułu do konkretnego tomu decyduje redaktor naczelny po zasięgnięciu opinii członków redakcji.
Za korespondencję z portalem odpowiada Redakcja.
Redakcja nie zwraca nie zamówionych tekstów i materiałów.
Redakcja może w dowolny sposób wykorzystać nie zamówione teksty i materiały w swojej działalności traktując je jako materiały własne.

Rozdział 3

Postanowienia końcowe

Wszelkie zmiany dotyczące zapisów zawartych w regulaminie mogą być dokonywane na wniosek członka redakcji.
Zmiany w regulaminie muszą zostać przyjęte w głosowaniu większością kwalifikowaną głosów członków redakcji.
Regulamin wchodzi w życie z dniem 01 kwietnia 2025 roku.

Kodeks Etyki Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich
załącznik nr 1 do REGULAMINU REDAKCJI p

Przyjmując zasady Karty Etycznej Mediów i deklaracji Międzynarodowej Federacji Dziennikarzy, uznajemy, że:

zadaniem dziennikarzy jest przekazywanie rzetelnych i bezstronnych informacji oraz różnorodnych opinii, a także umożliwianie udziału w debacie publicznej,
wolności słowa i wypowiedzi musi towarzyszyć odpowiedzialność za publikacje w prasie, radiu, telewizji czy Internecie, dobro czytelników, słuchaczy i widzów oraz dobro publiczne powinny mieć pierwszeństwo wobec interesów autora, redaktora, wydawcy lub nadawcy.

I – Informacje i opinie

Informacje należy wyraźnie oddzielać od interpretacji i opinii.
Informacje powinny być zrównoważone i dokładne, tak by odbiorca mógł odróżnić fakty od przypuszczeń i plotek, oraz powinny być przedstawiane we właściwym kontekście i opierać się na wiarygodnych i możliwie wielostronnych źródłach.
Opinie mogą być stronnicze, ale nie mogą zniekształcać faktów i być wynikiem zewnętrznych nacisków.
Błędy i pomyłki wymagają jak najszybszego sprostowania, nawet jeśli nie były zawinione przez autora lub redakcję i bez względu na to, czy ktokolwiek wystąpi o sprostowanie.

II – Zbieranie i opracowanie materiałów

W zbieraniu materiałów nie wolno posługiwać się metodami sprzecznymi z prawem i nagannymi etycznie; ukryta kamera i mikrofon czy podsłuch telefoniczny są dopuszczalne wyłącznie w przypadku dziennikarstwa śledczego, tj. tropienia w imię dobra publicznego – za wiedzą i zgodą przełożonych – zbrodni, korupcji czy nadużycia władzy.
Nie wolno naruszać prywatności i sfery intymnej; wyjątek mogą stanowić – w uzasadnionych okolicznościach – działania w zakresie dziennikarstwa śledczego, także wobec osób publicznych.
Dziennikarza obowiązuje zachowanie tajemnicy źródła informacji, osoby i wizerunku informatora, jeśli on tego wymaga; tajemnica może być ujawniona – z tym zastrzeżeniem – jedynie przełożonemu.
Opracowanie lub skrót informacji, wywiadu czy opinii nie może zmieniać ich sensu i wymowy; materiały archiwalne i rekonstrukcje zdarzeń przedstawiane w mediach elektronicznych powinny być odpowiednio zaznaczone.

III – Dziennikarz wobec rozmówców i odbiorców

Rozmówcy powinni być poinformowani, w jaki sposób zostaną wykorzystane ich wypowiedzi; autoryzacja obowiązuje, jeśli zastrzeże to rozmówca; wypowiedzi dzieci można wykorzystywać tylko za zgodą rodziców lub prawnych opiekunów.
Dziennikarz powinien okazywać szacunek osobom, bez względu na ich odmienność ideową, kulturową czy obyczajową, co nie oznacza zgodności z ich poglądami.
Trzeba dbać o to, by nie urazić osób niepełnosprawnych fizycznie lub psychicznie, starych i chorych, życiowo nieporadnych.
Szczególna ostrożność powinna towarzyszyć informowaniu o nowych metodach leczniczych, gdy nie są jeszcze w pełni sprawdzone i mają charakter jedynie eksperymentalny, a wróżby i horoskopy nie mogą być przedstawiane jako wiarygodne informacje czy wskazówki.
Język wypowiedzi powinien być staranny, należy unikać wulgaryzmów i określeń obscenicznych.

IV – Przestępstwa i sytuacje wyjątkowe

Przy ujawnianiu przestępstw i osób podejrzanych o ich dokonanie, należy zachować daleko idącą rozwagę, unikać opisów umożliwiających naśladowanie czynów antyspołecznych, oraz nie przesądzać o winie, zanim sąd nie wyda prawomocnego wyroku.
W relacjach z wojen, zamieszek i demonstracji dziennikarze powinni zachować postawę niezaangażowanych obserwatorów, tak by nie stać się przedmiotem manipulacji.
Niedopuszczalne jest pokazywanie w bliskim planie scen śmierci, a krwawe skutki wojen i katastrof, przejawy okrucieństwa i przemocy mogą być opisywane i pokazywane jedynie pod warunkiem zachowania równowagi między ścisłością relacji a względem na wrażliwość odbiorców, zwłaszcza rodzin ofiar i osób im bliskich.

V – Konflikt interesów

Wiarygodność i niezależność dziennikarska jest nie do pogodzenia z przyjmowaniem prezentów o wartości przekraczającej 200 zł, korzystaniem z darmowych wyjazdów czy testowaniem przedmiotów, urządzeń.
Dziennikarzowi nie wolno zajmować się akwizycją oraz brać udział w reklamie i public relations – wyjątkiem mogą być jedynie akcje społeczne i charytatywne; materiały redakcyjne muszą być czytelnie oddzielone od materiałów reklamowych i promocyjnych.
Wysoce naganna jest kryptoreklama i zatajanie informacji dla własnych korzyści.
Dziennikarzowi nie wolno wykorzystywać we własnym interesie nieujawnionych publicznie informacji uzyskanych w działalności zawodowej, zwłaszcza w dziennikarstwie finansowym i ekonomicznym.
Angażowanie się dziennikarzy w bezpośrednią działalność polityczną i partyjną jest również przejawem konfliktu interesów i należy wykluczyć podejmowanie takich zajęć oraz pełnienie funkcji w administracji publicznej i w organizacjach politycznych.

VI – Koledzy i przełożeni

Stosunki między kolegami i współpracownikami powinny być partnerskie, niedopuszczalna jest nieuczciwa konkurencja oraz przywłaszczanie cudzych prac, a nawet pomysłów.
Wobec przełożonych i wydawców lub nadawców obowiązuje dziennikarza lojalność, ale nie mogą oni nakazać dziennikarzowi, a dziennikarz ma prawo odmówić – wykonywania poleceń sprzecznych z prawem, etyką zawodową lub swymi ugruntowanymi przekonaniami.

VII – Odpowiedzialność i kary

Za naruszenie zasad etyki dziennikarskiej odpowiada zarówno autor publikacji – prasowej, radiowej, telewizyjnej czy internetowej, jak i redaktor, wydawca czy nadawca.
Kary wymierzają sądy dziennikarskie, odpowiednio do charakteru i skali wykroczenia: upomnienie, naganę, czasowe zawieszenie w prawach członka SDP, usunięcie ze Stowarzyszenia; Naczelny Sąd Dziennikarski może orzec ogłoszenie werdyktu w mediach.

Źródło: Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich /sdp.pl/